Attitudes of Forensic Cases Towards Violence Against Women and Affecting Factors

Objective: This study aims to determine the attitudes of forensic cases who applied to Pamukkale University Faculty of Medicine Department of Forensic Medicine towards violence against women and to investigate the variables affecting those attitudes. Method: 152 participants in the research filled questionnaire consisting of 45 questions, the sociodemographic characteristics of the cases, the state of being subjected to violence, and the ISKEBE Violence against Women Attitude Scale. Result: When ISKEBE scale mean scores of participants were examined, total score and score of the subscale related to attitudes towards the identity were found to be higher in females. The total score and both subscales were found higher for participants who were single, those living in city center, and those whom both they and their spouse had an education level of high school or above. Those who did not have children were found higher total score and score of the subscale regarding the attitudes towards the body. Conclusion: Results obtained in our study, in which the attitudes of forensic cases who have experienced a traumatic process related to violence against women and affecting factors were examined, were generally similar to the studies evaluating other groups in the society. We are of the opinion that implementing education policies that are prepared taking into account the society gender roles, especially the sexist and patriarchal attitudes of men towards women, and that cover all segments of the society, would be important to change attitudes related to violence against women

Frequency of skeletal chest injuries associated with cardiopulmonary resuscitation: forensic autopsy

BACKGROUND: Fractured ribs and sternum are frequent complications of thoracic compression during CPR (cardiopulmonary resuscitation) in adults. This study was conducted to determine the incidence of rib and sternal fractures after conventional closed-chest compression in the treatment of cardiac arrest. METHODS: We reviewed the forensic autopsy findings of 231 deaths referred to the Pamukkale University Department of Forensic Medicine over a 12-month period, 2004-2005. CPR-related chest injuries comprising rib and sternum fractures, ecchymosis and subcostal hemorrhage were compared retrospectively in 104 patients. RESULTS: Ninety-one (87.5%) of the 104 patients were adults, and 13 patients (12.5%) were children. The mean (SD) age in the pediatric group (5F/8M) was 5.48 (±5.96) and in the adult group (18F/73M) was 44.88 (±18.31). Forty-four (42.3%) of the 104 patients died of traumatic cause and 60 (57.7%) of non-traumatic cause. Ecchymosis was present in 26 (28.8%) patients, subcostal hemorrhage in 16 (17.6%) patients and fractures (sternal and costal) in 12 (13.2%) patients in adults. There were no significant differences between groups according to age, sex and traumatic-nontraumatic cause in terms of skeletal chest injuries associated with CPR in adult patients (p>0.05). CONCLUSION: This study shows a low incidence of rib and sternal fracture after closed-chest compression in the treatment of cardiac arrest in forensic autopsy cases

Kongrelerden

International Academy of Legal Medicine’in (IALM) 24. Kongresi 5-8 Haziran 2018 tarihlerinde Japonya’nın Fukuoka Kentinde yapıldı. 300’ün üzerinde bildiri sunulan kongrede 500’den fazla katılımcı olduğu deklare edildi. Ana salonda gün boyu süren ve dünya çapında isim yapmış davetli konuşmacıların sunumları yer alırken, paralel salonlarda mono-disipliner oturumlar şeklinde tek bir tema üzerinde odaklanmış konuşmacı sunumları yer aldı (Özellikle bu oturumlar genç araştırmacılar tarafından fevkalade ilgi gördü). Sözel sunum sayısı çok fazla olmamakla birlikte bilimsel derinliği büyüleyici olan çok nitelikli sunumlarla karşılaştım. Bunların birçoğunu 30 yaş civarında genç araştırmacıların, hem de büyük bir ustalıkla sunuyor oluşu beni bir yandan şaşırtırken, diğer yandan geleceğe dönük umutlarımın büyümesini sağladı, sunumları dinlerken sonraki uluslararası kongrelerde ülkemizden genç adli bilimcileri de sözel sunumlar yaparken hayal ettim...

uieai

ieauiauieaeu

Kırık Sekeli Nedeniyle Fizik Tedavi Gören 21 Olgunun Adli Tıp Açısından İrdelenmesi

Mahkemeler zaman zaman travmatik kırığa maruz kalmış şahısların hayati tehlike geçirip geçirmedikleri, mutad iştigalden ne kadar süreyle kaldıkları, uzuv tatili veya devamlı uzuv zaafına duçar olup olmadıkları ve maluliyet oranlarını öğrenmek amacıyla tıbbi bilirkişilerin mütalalarını almaktadır. Bu çalışmada travmatik kırık sonucu sekel kalan ve fizik tedavi uygulaması programına alınan 21 olgu yaş, cinsiyet, meslek, kırık yeri, fizik tedaviye kadar geçen süre gibi bir takım parametreler yönünden incelenmiş, fizik tedaviden önce ve sonraki genel vücut çalışma güçlerinden kayıp oranları hesaplanmış ve durumları uzuv tatili ve devamlı uzuv zaafı açısından tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Travmatik Kırık, Fizik Tedavi, Maluliye

Legal responsibilities of anesthesia and reanimation specialist: Liabilitiesi under the Turkish penal code no. 5237

Günümüzde hekimlerin sanatlarını uygularken, sadece en güncel tıbbi bilgi becerileri takip etmeleri ve edinmeleri yeterli değildir. Tıp uygulamaları nın diğer dayanakları olan tıp hukuku ve tıbbi etik de, mesleğimizin uygulanması sırasında belirleyici olmaktadır. Tıbbi uygulamalarımız sırasında hukuksal sorunlarla karşı karşıya kalınmaması için tıp biliminin genel kabul görmüş ilke ve kurallarına, anestezi ve reanimasyon alanında belirlenmiş olan standart uygulamalara uygun hareket edilmesinin yanı nda, hekimlik mesleğinin etik değerlerine uyulması ve mesleğimiz ile ilgili mevzuatın bilinmesi de önem taşımaktadır. Tüm toplumlarda, toplumu ve toplum düzenini korumak amacıyla “ceza” adı verilen yaptırım sistemleri uygulanır. Ceza; işlendiği nesnel olarak kanıtlanmış bir suçun karşı lığı olarak uygulanır. Sadece suçu işleyenlere yöneliktir. Yargısal bir kararla hükmedilir. Yasal düzenlemelerle belirlenebilir. Türkiye’de suçlar ve bunların cezaları, 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren, 5237 numaralı yeni Türk Ceza Kanunu (TCK) ile düzenlenmektedir. 5237 numaralı TCK’nın 4. maddesi ile “kanunları bilmemenin mazeret sayılmayacağı” açık ve net olarak belirtilmiştir. Hekimler tıbbi uygulaması sı- rasında “mesleki acemilik-yetersizlik”, “dikkatsizlik”, “tedbirsizlik”, “özen eksikliği” veya “talimatlara uymamak” gibi nedenlerle hastaya zarar verebilir. Hekimler bu durumda yasal olarak “kusurlu” sayı labilirler. Dolayısıyla tüm hekimler, mesleği ile ilgili hukuksal, yasal ve cezai sorumlulukları; bu sorumluluklar dışına çıkması halinde uygulanabilecek yaptırımların neler oldu- ğunu bilmelidir. Yazımızda 5237 numaralı Yeni Türk Ceza kanununu getirdiği yükümlülükler ışığında Anesteziyoloji ve Reanimasyon uzmanının yasal sorumlulukları özetlenecektir.In our day, it is not enough for doctors to merely follow and obtain the latest medical knowledge and skills while they perform their art. Other bases of medical practice, medical law and medical ethics, are also determinants in the profession. In addition to complying with the generally accepted principles and rules of medicine and the standard implementations of anesthesia and reanimation, it is of primary importance for doctors so as not to come face to face with legal issues during medical practice to also follow the ethical values of the profession and be informed about the relevant laws. All societies is applied the sanctions system, wich called “penalty”, because of maintain order communities and society. Criminal business objective as is a proven crime shall be implemented as money. Process is aimed at crime only. A judicial decision is dominating. Law and may be determined by law Crime and punishment in Turkey is organized by the new Turkish Penal Code (TPC) number 5237, since the 1st June 2005. 4th articles in penal code of 5237 was stated “an excuse for not knowing the law is being considered”, open and clearly. Physicians may be harm the patient such as “professional ineptitude-deficiency”, “careless”, “imprudence,” or “lack of care” in their medical practice. Physicians can be considered legally “defective” in this case. Therefore, all physicians should be aware of, about the legal profession, legal and criminal responsibility and what sanctions this responsibility can be applied in case of out order. This article summarizes the legal responsibilities of Anesthesia and Reanimation experts in light of the New Turkish Penal Code No. 5237

LPG Maruziyeti Sonucu Ölüm Olgu Sunumu

LPG (liquefied petrol gases- sıvılaştırılmış petrol gazları), basınç altında sıvı hale getirilmiş hafif alifatik hidrokarbon olan bütan (C4H10) ve propan (CjHg) karışımından oluşan renksiz ve hafif bir kokuya sahip bir gazdır. LPG kaynaklı ölümler genellikle kazaya bağlı olarak karşımıza çıkmakta ve intihar daha seyrek görülmektedir. Bütan ve propana bağlı ölümün asfiksi, vagal inhibisyon, respiratuar depresyon ve aritmiler olmak üzere dört mekanizma ile meydana gelebileceği belirtilmektedir. Bu çalışmada, vücudunun tamamını battaniye ile örtüp, açık mutfak tüpünden uzanan hortumun ucunu battaniyenin altına sokarak özel düzenek hazırlayan ve bu düzenekle yatağında intihar eden 64 yaşmda bir erkek olgu sunulmuştur. Seyrek görülen bu olguya ait bulgular, literatür eşliğinde tartışılmıştır. Anahtar kelimeler:LPG, bütan, propan, intiha

Hippocampal neuron loss due to electric injury in rats: A stereological study

Electric injury may cause different changes from minimal damage (e.g. small burns) to severe complications up to death. Several morphological changes of the skin and the internal organs are used for the diagnosis of electrical injury. However, macroscopic findings and histological changes of the internal organs and the skin may be absent in many cases. Furthermore, neuropsychological changes including deficits of cognitive functions may be seen in survivor victims. The aim of the present study is to examine whether electric injury causes decreasing in the number of pyramidal neurons in the rat hippocampus and whether this decreasing can be demonstrated by stereological method. The rats were separated into three groups: first group, native control group; second group, the points of electrical contact were on the back skin in this group; third group, the points of electrical contact were on the temporal region in this group. The current was the usual city current (110 V, 50 Hz, 100 A AC). On the third day, the rats were decapitated; the brains were removed, and sectioned horizontally through the hippocampus and samples chosen according to the systematic random sampling strategy. Afterwards the samples were stained by H&E and optical fractionator method, one of the unbiased stereological methods, was used to estimate the total pyramidal neuron number. The results showed that the total number of pyramidal neurons in three subdivision of the hippocampus (CA3-2 and CA1) was 242,141 ± 31,167, 193,388 ± 24,795 and 187,448 ± 28,300 in the first, second and third groups, respectively. The differences between first and second-third groups were statistically significant (p < 0.05). There was not any significant difference between the second and the third groups. In conclusion, electrocution causes loss of the pyramidal neuronal in CA3-2 and CA1 subdivisions of the rat hippocampus in this study. © 2008 Elsevier Ireland Ltd. All rights reserved